Susbaint
Le bhith a ’bruidhinn is urrainn dhuinn beachdan a chuir an cèill gu litearra no gu figearra. Nuair a bhruidhneas sinn san t-seadh litireil, is e ar rùn gum bi ciall àbhaisteach nam faclan air a thuigsinn. Mar eisimpleir, le bhith ag ràdh tha e tinn don chridhe tha sinn a ’ciallachadh cuideigin aig a bheil duilgheadas cridhe.
Air an làimh eile, nuair a bhios tu a ’bruidhinn a-steach mothachadh figurative thathas an dòchas beachd a chuir an cèill eadar-dhealaichte bhon fhear a thuigeas brìgh àbhaisteach fhaclan. Gus brìgh ùr a thogail, thathas a ’cleachdadh coltas fìor no mac-meanmnach.
Tha an mothachadh figurative air a thogail bho ghoireasan reul-eòlasach leithid analaí, euphemism agus meafar, agus mar as trice feumar eòlas fhaighinn air co-theacsa na seantans gus a thuigsinn. Mar eisimpleir, nuair a chanas tu an aon abairt, “tha e tinn don chridhe”, Ann an seagh figurach faodaidh sinn iomradh a thoirt air neach a tha dìreach air briseadh-dùil gaoil fhulang.
Tha cànan figurach gu math cumanta ann am beatha làitheil, a bharrachd air litreachas bàrdachd, naidheachdas agus ficsean. Tha e cuideachd gu math cumanta ann an abairtean mòr-chòrdte. Ach, tha e air a sheachnadh gu tur ann an teacsaichean laghail agus saidheansail.
Tha cànan figurative an urra, airson a theachdaireachd a sgaoileadh, air mìneachadh a ’ghlacadair. Chan e cànan mionaideach no cruaidh a th ’ann, fhad‘ s a tha na teacsaichean saidheansail is laghail an dùil teachdaireachd singilte, mionaideach a thoirt seachad nach toir mìneachadh eadar-dhealaichte.
Faodaidh e seirbheis a thoirt dhut:
- Seantansan le brìgh litireil
- Ciall litireil agus mothachadh figurative
Eisimpleirean de sheantansan ann an seagh figurative
- Nuair a ruigeas i, bidh an seòmar a ’lasadh suas. (Tha e toilichte gun tàinig duine.)
- Dh ’fhàs e na b’ àirde thar oidhche. (Dh ’fhàs e gu math luath)
- Na bi a ’crochadh a-mach leis an duine sin, tha e na mhuc. (Is e droch dhuine a th ’ann)
- Tha mo nàbaidh na nathair. (Is e droch dhuine a th ’ann)
- Bha an naidheachd na bhucaid de dh'uisge fuar. (Thàinig an naidheachd gun dùil agus dh ’adhbhraich e faireachdainn mì-thlachdmhor)
- Bha am pàrtaidh sin na chladh. (Bha faireachdainn a ’phàrtaidh, an àite a bhith fèilleil, brònach.)
- Chuir e eadar creag agus àite cruaidh e. (Cha do dh ’fhàg e roghainn)
- Marbh an cù, tha an rabies air falbh. (Feumar cuir às do adhbhar na trioblaid gus cuir às don duilgheadas)
- Cha bhith luibhean a ’bàsachadh gu bràth. (Daoine trioblaideach a bhios a ’fuireach timcheall airson ùine mhòr.)
- Na faighnich an leamhan airson piorran. (Cha bu chòir iarrtasan no dùilean a-mach à àite a bhith agad)
- Cha bhith cù a ’comhartaich a’ bìdeadh. (Daoine a bhruidhneas ach nach dèan an gnìomh.)
- Le leat aran agus oinniún. (Nuair a tha gaol ann, chan eil feum air seilbh stuthan)
- Leum mo chridhe a-mach às mo bhroilleach. (Bha faireachdainn làidir no dian agad)
- Chaidh e a-steach don t-seòmar glacaidh, an-fhoiseil. (Ràinig e gu math sgìth)
- Chan eil sgillinn agam air fhàgail. (Caith tòrr airgid)
- Tha an gnìomhachas seo na gheòidh a bhios a ’breith uighean òir. (Pàighidh e mòran.)
- Airson do dhreuchd proifeasanta, chan urrainn dhut ach an t-slighe a thaghadh. (Bidh gach fear a ’taghadh an t-slighe dreuchd aca)
- Chaidh tòrr uisge seachad fon drochaid. (Chaidh ùine mhòr seachad.)
- Dh ’fhuirich an nighean sin airson aodach a chur air naoimh. (Bha an nighean singilte)
- Tha i na nighean cute air a sgeadachadh ann an sìoda. (Nuair a tha cuideigin airson leigeil orra gur e rudeigin a th ’annta chan eil iad.)
- Tha sùilean nèimh aice. (Tha sùilean snog agad)
- Tha dealain-dè nam stamag. (Tha mi ann an gaol)
- Tha do mhac na bharaille gun bhonn. (Ith cus)
- Tha an loidhne eadar beachd agus mì-mhisneachd gu math tana. (Chan eil a ’chrìoch soilleir)
- Tha na fultures uile air cruinneachadh mar-thà. (Thàinig daoine a tha an dòchas brath a ghabhail air an t-suidheachadh)
- Na caill do cheann airson gaol. (Na bi ag obair gu reusanta.)
- Thuit sgriubha a-mach. (Chaill e inntinn.)
- Tha am boireannach sin na hottie. (Tha i brèagha)
- Feumaidh tu na bataraidhean a chuir. (Feumaidh tu lùth agus diongmhaltas a chuir)
- Tha sinn air ar sèideadh. (Tha sinn a ’bualadh)
- Tha mi a ’bàsachadh le pathadh. (Tha am pathadh orm)
- Tha e na mhèinn eòlais neo-sheasmhach. (Tha tòrr eòlas aige as urrainn dhuinn brath a ghabhail air)
- Bha e a ’suathadh na speuran le a làmhan. (Ràinig e aoibhneas gu math dian)
- Bhuail a shùilean. (Chuir e iongnadh mòr orm)
- Cha do chuir an cù teine orm. (Faodar an abairt sin a chleachdadh gus a bhith a ’ciallachadh“ cha do loisg duine mi, ”eadhon ged nach eil cù aig an làrach.)
- Tha bean na bainnse anns na sgòthan. (Tha iad glè thoilichte)
- Tha e bodhar ri tagraidhean. (Cha toir e aire dhaibh)
- Bidh mi a ’bruidhinn ris na clachan. (Chan eil duine ag èisteachd rium)
- Tha e a ’toirt neamhnaidean do mhucan. (Tairgse rudeigin luachmhor dha cuideigin nach urrainn a mheas)
- Bha mi air fhàgail às aonais an arain agus às aonais a ’chèic. (Chaill mi dà chothrom airson nach urrainn dhomh co-dhùnadh a dhèanamh eatorra)
- An diabhal cho sean ris an diabhal. (Tha aois a ’toirt seachad gliocas)
- Cha robh anam air fhàgail. (Cha robh duine ann)
- Chan eil mi airson gun can thu peep. (Na abair dad)
- Ma tha thu ag iarraidh an ròs, feumaidh tu gabhail ris na droigheann. (Feumar gabhail ri suidheachaidhean àicheil a tha do-sheachanta a ’tachairt co-cheangailte ri suidheachaidhean adhartach)
- Thèid faclan a thoirt leis a ’ghaoith. (Tha e nas fheàrr na h-aontaidhean a chuir ann an sgrìobhadh)
- Chan fhaca sinn a chèile ann an linn. (Chan fhaca iad a chèile airson ùine mhòr)
- Dh ’ith sinn bò. (Dh'ith iad tòrr)
- B ’fheudar dhomh mo theanga a bhìdeadh. (B ’fheudar dhomh na bha mi a’ smaoineachadh a dhùnadh.)
- Ràinig iad leis a h-uile plana a chaidh a bhruich mu thràth. (Bha a h-uile dad deiseil aca)
- Tha iad ann an earrach na beatha. (Tha iad òg)
- Faodaidh e do chuideachadh: Ambiguity
